Kyõshin Go Moku no Ryu karate jujitsu

Go Moku no Ryu karate jujitsu wordt ook wel aangeduid met bujitsu, karate jujitsu of kempo. Kyoshin Go Moku no Ryu karate jujitsu is de meest allround krijgskunst ter wereld, waarbij alle aspecten (kracht, snelheid, uithoudingsvermogen, coördinatie) van de conditie worden aangesproken.

Waarom Go Moku no Ryu karate jujitsu leren?

Er zijn vele verschillende vechtsporten op dit moment en ook vele jujitsu stijlen. Go Moku no Ryu onderscheidt zich daarin is de pragmatische benadering en de realistische trainingsmethode.
Met Go Moku no Ryu wordt de essentie van zelfverdediging aangeleerd. Hierdoor leert de leerling de mogelijkheden en onmogelijkheden van het eigen lichaam, waardoor hij/zij meer zelfvertrouwen krijgt en zijn/haar weerbaarheid vergroot!

Het geestelijke aspect van weerbaarheid/zelfverdediging is een integraal onderdeel van de training.Dit helpt het zelfvertrouwen te vergroten en dus de weerbaarheid. Ook de achterliggende theorie en filosofie worden tijdens de lessen behandeld, zonder deze achtergrond leert men alleen maar trucjes die niet werken, wat in de westerse varianten gangbaar is zoals het JBN jiujitsudo.

Betekenis van de naam Kyõshin Go Moku no Ryu

De volledige naam van deze traditionele stijl is Kyõshin Go Moku no Ryu, maar veelal gewoon Go Moku no Ryu genoemd.
Kyoshin Go Moku no Ryu betekent globaal vertaald: 'School waar de leer van de 5 elementen wordt onderwezen'. Maar laten we de naam verder analyserren.
Go betekent 5, gewoon het getal vijf. Moku betekent element. Go Moku refereert naar de 5 elementen zoals deze zijn gedefinieerd in de Aziatische filosofie namelijk: Water, Vuur, Hout, Aaarde, Metaal.
Ryu betekent school, stijl of stroming. no is een bijwoord dat als 'van' vertaald kan worden.

Het begrip Kyõshin is niet zo eenvoudig uit te leggen, omdat het vele lagen van betekenis heeft. Het makkelijkste het te vertalen als leergang of model c.q. structuur. Kyõshin betekend ook samenwerking, eendracht.
Kyõ verwijst ook naar de heilige boeddhistische geschriften, soetra's, maar betekent ook sterk c.q. krachtig. De aard van Kyõshin is jezelf blijven verbeteren door niet te blijven hangen in wat je kent, maar steeds weer nieuwe grenzen opzoeken en jezelf te veranderen in een nieuw persoon. Verandering brengt groei en groei betekent dat je meer van je pontentiaal kan ontsluiten en gebruiken. Je pontentiaal gebruiken ten behoeve van de gemeenschap om een betere samenleving te vormen.
Een andere vertaling van Kyõshin is 'de geest als een spiegel'. De spiegel in boeddhistische zin, is schoon, glad, volmaakt, en reflecteerd het beeld direct zoals het is. Je geest als een spiegel is zien zoals het is zonder illusies. Dus ook jezelf zien helder zonder emoties of ego. de spiegel representeerd de kennis of een persoon ware zelf.

Geschiedenis van Kyõshin Go Moku no Ryu

Go Moku no Ryu vindt zijn oorsprong in het begin van de 17de eeuw in Japan. Door de eeuwen heen is Kyoshin Go Moku no Ryu steeds verder ontwikkelingen door invloeden van andere krijgskunsten. Go Moku no Ryu heeft zijn wortels stevig verankerd in Kyoshin Meichiryu en Kitoryu, maar er zijn ook duidelijk invloeden te vinden van Tenshin Shoden Katori Shinto Ryu, Wadokai karate maar ook Shaolin Chuan.
Het Shoalin Chuan vindt zijn oorsprong in het Shaolin klooster in China. Rond het jaar 650 kwam een reizende monnik Boddhidharma in dit klooster. Hij zag dat de monniken zwak waren. Boddhidarma ontwikkelde oefeningen om het lichaam sterk en de geest alert te maken, Chi Gong. Deze oefeningen bevatte toepassingen van zelfverdediging. Dit werd uitgebreid met het nabootsen van dierenbewegingen en Shaolin Chuan ontwikkelde zich als zelfverdedigingskunst.Boddhidharma bracht ook het zen-boeddhisme naar Shaolin klooster. Met de verspreiding van het zen-boeddhisme over China en Azië werd ook deze zelfverdedigingskunst verspreid.
Rond 1600 was een zwaardmeester Funuko. Funuko leerde van Genpin (een Chinese attaché) deze Shaolin Chuan en ook Tai Chi Chuan. Het meegevende karakter van Tai Chi Chuan en het Shaolin Chuan combineerde hij met de technieken Yagyu Shinkage Ryu Kenjitsu en Teishinryu Yawara. Meester Funuko introduceerde in deze periode dit ju-principe en noemde zijn kunst Kitoryu jujitsu. Deze naam, jujitsu, werd populair en vele scholen die soortgelijke krijgskunsten beoefenden noemden hun kunst ook jujitsu.

De boeddhistische leer is altijd een belangrijk onderdeel geweest van de traditionele Aziatische krijgskunsten. Nog steeds is de boeddhistische leer een belangrijk onderdeel van het traditionele jujitsu. Zonder de boeddhistische leer is het geen bujistu / krijgskunst!!
Om de ware aard van bujitsu te ontdekken, is er spirituele ervaring nodig. Spirituele ervaring kan men verkrijgen door middel van spirituele discipline in de vorm van meditatie. Meditatie stelt je in staat het verkrijgen van het bijzondere inzicht dat ontstaat met spirituele ervaringen. Dit is de spirituele weg van de krijger.
Zoals kunst techniek overstijgt, overstijgt vechtkunst puur atletische eigenschappen. Een verlicht persoon heeft weinig nodig om meesterschap in de vechtkunst te bereiken, alleen enig lichamelijke training en conditionering om de technieken eigen te maken.

Traditioneel Bujitsu vs. Moderne Budo-sport?

Tegenwoordig zijn heel veel 'nieuwe' stijlen en soort gelijke sporten bijgekomen. Hierdoor wordt door de bomen het bos niet meer wordt gezien en er is wildgroei ontstaan in het budolandschap en dit zorgt voor veel onduidelijkheid.
Deze nieuwe stijlen zijn vaak erg statisch en ook het realisme mist vaak of het is zeer aggressief van aard. Deze nieuwe stijlen focussen de training alleen op kracht en snelheid en missen de onderliggende theorie en achtergrond. Hierdoor gaat de kennis van de oude meesters verloren en verschraalt het budo!!!
In tegenstelling wat de moderne stijlen beweren het traditionele bujitsu is niet statisch!!! In tegendeel traditioneel bujitsu is juist heel een dynamisch en innovatief, daardoor heeft hey traditionele bujitsu zich zolang gehandaafd!!
Het dynamische en aanpassend vermogen van het traditioneel bujitsu en de realiteitszin, zorgt dat het traditioneel bujitsu zich steeds verder heeft ontwikkelt en samen met de ontwikkelingen en de behoefte van de maatschappij.
WANT: Het is de onderliggende gedachte dat traditioneel bujitsu definieert en niet de uitelijke vormen van de (zelf)discipline, dit moet worden begrepen!!!